Czternasta niedziela po zesłaniu Ducha św.

Nikt nie może dwu panom służyć: to znaczy ciału i duchowi, Bogu i mamonie. Z chwilą przyjęcia chrztu, wyrzekliśmy się owoców ciala i poddalismy sie Chrystusowi, zdecydowaliśmy się zamieszkać na zawsze w Przybytkach Pańskich » czyli w Kościele Katolickim, który jest Świątynią Boga (Introit). Służąc Bogu, musimy rozwijać w sobie owoce ducha, które tak pięknie opisuje św. Paweł w lekcji, przeciwstawiajac je uczynkom ciala. 

W ostatnich wierszach podany jest wizerunek doskonałego chrześcijanina. W jego duszy opanowanej przez umartwienie namiętności rozwijają się prawdziwe perły cnót ewangelicznych : pokój, cierpliwość, czystość obyczajów, dobroć względem bliźnich. Gdy zwrócimy w ten sposób bardziej nasze myśli ku sprawom ducha, by szukać przede wszystkim sprawiedliwości Bożej, to Opatrzność Boża udzieli nam wszystkiego, co będzie potrzebne.

Nie lenistwo zaleca dzisiejsza Ewangelia, ale gani zbytnią troską materialną wielu chrześcijan, którzy nie pamiętają, że Bóg jest ich ojcem. «Myśl o mnie, rzekł pewnego razu Chrystus do Św. Katarzyny Sieneńskiej – a Ja będę myśleć o tobie. „

Mszał Rzymski, 1949r.